Maak kennis met onze eerste hubhome pleegouder Valery Green
Valery straalt wanneer ze vertelt over haar nieuwe rol in de allereerste Mockingbird constellatie van Levvel. Toch zag ze zichzelf in het begin helemaal niet als hubhome pleegouder. ‘Ik dacht echt dat je er een gigantisch huis voor moest hebben,’ zegt ze. ‘Ik vond het interessant, maar dacht: dat is niets voor mij.’ Toen ze beter begreep dat het draait om een verbindende rol in een netwerk, om haar aanwezigheid, viel alles op zijn plek.
Vanaf dat moment begon het te kriebelen. Want een warme ontmoetingsplek creëren, gezinnen bij elkaar brengen en kinderen laten ervaren dat ze deel uitmaken van een groter geheel, dat past bij haar. ‘Ik vind het belangrijk dat pleegkinderen andere pleegkinderen ontmoeten,’ vertelt ze. ‘Dat ze merken dat ze er niet alleen voor staan.’ Als hubhome pleegouder krijgt zij precies die rol: degene die verbinding legt, ondersteunt, meedenkt en families helpt om elkaar te vinden. ‘We bouwen aan iets wat verder reikt dan het eigen gezin, een hechte kring waarin kinderen zich veilig voelen en ouders steun vinden bij elkaar.’
‘Je leert van elkaar, je steunt elkaar, je houdt elkaar op de been. Dat is het mooie van de werkwijze van Mockingbird’
In veel van haar verhalen duikt deze rode draad op: samen leven, samen dragen. Ze vertelt hoe ze tijdens vakanties alle pleegkinderen meenam, hoe feestdagen bij haar thuis altijd vol gezelligheid zijn en kinderen zich altijd welkom voelen bij haar. ‘Dat gaat vanzelf. Ik hou ervan om mensen samen te brengen. Dat zit gewoon in me.’
Tijdens het praten komt haar pleegdochter vaak ter sprake. Een meisje dat veel heeft meegemaakt, maar onder Valery’s vleugels volledig tot bloei kwam. ‘Ze had zoveel verlies achter de rug. In het begin was ze heel gesloten. Maar door er écht te zijn, door met haar te praten, door haar vader erbij te betrekken, is ze helemaal opgebloeid. Ik ben zó trots op haar.’
Het is precies dit soort ervaring dat Valery zo waardevol maakt. Ze weet hoe cruciaal een netwerk kan zijn. ‘Je hoeft het niet alleen te doen,’ zegt ze. ‘Dat is het mooie van de werkwijze van Mockingbird. Je leert van elkaar, je steunt elkaar, je houdt elkaar op de been.’ Haar hoofd loopt over van ideeën: samen koken, picknicken, eenvoudige activiteiten waar ouders elkaar op een laagdrempelige manier leren kennen en kinderen zichzelf kunnen laten zien. ‘Gewoon gezelligheid. Samen iets doen. Dat is waar verbinding begint.’
Op haar werk noemen ze haar gekscherend ‘mama voor velen’. Ze lacht erbij, maar ze herkent zichzelf erin. ‘Ik zie snel wat iemand nodig heeft, en dan handel ik. Als iemand het zwaar heeft, wil ik helpen. Dat is geen moeite. Dat ben ik.’
Nu Valery klaar staat als hubhome pleegouder, kan Levvel de volgende stap zetten: het vinden van zes tot tien satelliet gezinnen waarmee de eerste constellatie vorm krijgt. Voor Valery voelt dit allemaal als een logisch vervolg. ‘Een netwerk waarin kinderen kunnen groeien en ouders elkaar vinden en iedereen weet: we doen dit samen. Als je elkaar een beetje draagt, wordt alles lichter,’ zegt ze. ‘Ik heb er zó’n zin in. Het voelt alsof ik precies hier moet zijn.’