Martijn en Max zijn sportief en houden van een actief leven, Jaydens moeder zocht een pleeggezin dat dingen wilde ondernemen met haar zoon. Pleegvader Martijn: ‘We wisten gelijk: dit is een 100% match.’
Martijn: ‘We wisten gelijk: dit is een 100% match. Jaydens moeder heeft vanwege ziekte weinig energie en zocht mensen die om het weekend met haar zoon konden buitenspelen. Over de opvoeding zijn we het eens, Jayden is een lief jongetje en we zijn allemaal blij. De ideale situatie! Natuurlijk zijn er ook mindere momenten. Het avondeten duurt bijvoorbeeld een uur, want Jayden is vaak afgeleid. Hij vindt het lastig om netjes te eten en rustig op z’n stoel te zitten.
Op een bepaald moment dachten we: we moeten hem ook belonen, anders zijn we straks die strenge mensen waar hij om het weekend naartoe moet. Uit enthousiasme bedachten we telkens iets bijzonders: naar het museum, het circus, de orchideeënhoeve. Een keer hadden we zelfs een ochtend- én middagactiviteit. Jayden kon niet eens meer genieten van de middag en bij het naar bed brengen gedroeg hij zich onmogelijk, zo overprikkeld was hij.
‘Klimmen op zaterdagochtend is vaste prik’
Dus hebben de dagen nu meer structuur, waar ook gewone dingen in thuishoren, zoals naar de supermarkt wandelen, even zelf spelen met de Lego of een Donald Duckje lezen. We hebben geleerd dat we niet alles aan de kant hoeven te schuiven en nodigen dus weer af en toe vrienden uit als Jayden er is. Klimmen op zaterdagochtend is vaste prik. Dat vinden we alle drie leuk. Eerst stond hij ons daar uitgebreid te knuffelen en te vertellen hoe lief hij ons vond, een beetje ongemakkelijk. We hebben afgesproken dat een high five geven ook genoeg is.
We hebben geen gezin, dus we doen alles voor het eerst. De eerste nacht sliepen we allebei nauwelijks: straks valt hij uit de hoogslaper of gaat hij rondspoken! Laatst zou ik Jayden voor de eerste keer alleen naar bed brengen en was ik opeens bang dat ik dat niet kon. Hoezo?!
‘De eerste nacht sliepen we allebei nauwelijks’
Opeens eet je om zes uur, let je op bedtijden. Een ander leven. Ik vind het grappig hoe snel we de switch naar opvoeders maken en ben blij verrast dat we hetzelfde over opvoeden denken. Jayden is inmiddels niet meer ‘het kindje op wie we mogen passen’; hij is als onze weekendzoon echt deel van ons leven.’
