‘Het leuke aan dit werk is dat je overal komt’

Jarenlang werkte Heleen Peverelli (53) als hoofdredacteur van Yoga Magazine. Toen het werk bij het magazine op z’n eind liep, stapte Heleen ‘eindelijk’ over naar de jeugdzorg. Ze is als zij-instromer nu pleegzorgwerker bij Levvel.

‘Dat zo’n meisje dóór kan, dat geeft me energie’

‘De interesse voor pleegzorg ontstond toen ik zelf kinderen kreeg. Dan legde ik mijn baby in haar wiegje en dacht ik aan de kinderen die misschien geen veilige plek hadden. Later werden we een pleeggezin en deden aan kortdurende opvang. Kinderen kwamen en gingen. Dat was intensief maar mooi om te kunnen doen. Al die tijd hield ik in mijn achterhoofd dat ik ook méér kon doen.

Toen ik afscheid moest nemen bij Yoga Magazine begon ik serieus na te denken over werken in de jeugdzorg. Na een traject voor zij-instromers, dat ik verkort kon doen omdat ik psychologie heb gestudeerd, werk ik nu met veel plezier als pleegzorgwerker.

Ik begeleid nu achttien kinderen. Het werk is best complex. Je hebt met zoveel partijen te maken: ouders, pleegouders, het jeugdteam, collega’s, school, gedragswetenschappers, jeugdbescherming. Hoe lopen de lijnen, wat is een volgende stap, hoe help ik pleeggezinnen en kinderen verder? Het leuke aan dit werk is dat je overal komt. Je zit thuis op de bank bij mensen met verschillende achtergronden, culturen. Het gaat over hun léven, over kinderen. Dit voelt vergeleken met het redactiewerk wel meer als de échte wereld.

Laatst had ik een pleegkind van dertien zonder zwemdiploma. Het lukte om via het Jeugdfonds
Sport & Cultuur de zwemlessen vergoed te krijgen. Dan doe je iets heel concreets waardoor zo’n kind weer verder kan. Ik heb pas ook een meisje met een dwangstoornis kunnen helpen. Samen met de gedragswetenschapper hebben we de juiste hulp voor haar kunnen regelen. Dat zo’n meisje dóór kan, dat geeft me energie.

Het was best moeilijk om mijn oude werk voorgoed achter me te laten. Nu, een paar jaar later, ben ik blij dat ik in deze nieuwe wereld een kans heb gekregen. Als hoofdredacteur van een redactie draait alles om jou. Nu ben ik één van de velen en niemand zit écht op je te wachten. Voor de meeste pleegouders, die dat al lang zijn, ben jij de zoveelste in de rij. Een band opbouwen en het verschil maken duurt wel even, maar het kan. Ik heb de tijd en ga niet meer weg.’

Heleen biedt ook noodbedopvang. Lees haar verhaal.